Het eerste deel van de fietsroute door Belgie, Luxemburg en Duitsland, over de Vennbahn naar Troisvierges.

Vannacht heerlijk geslapen in een hefbed in een camper! De kids hebben heerlijk geslapen in het tentje en ondanks de nachtvorst niet koud gehad. De dag begon met een stralend blauwe lucht en met de wolken in het dal gaf dat een prachtig ochtendzicht. Na het eten, de tent drogen en opruimen, zijn we tien uur op de fiets gestapt voor deze eerste ervaring in het heuvellandschap van Belgie. Het was fris en er was weinig tot geen wind.

Ook al zaten we dicht bij de Vennbahn, er moest eerst nog stevig worden afgedaald naar het dal, waar het fietspad langs de kronkelende beek La Warchenne liep. De eerste vijf kilometer ging het fietspad licht omhoog tot de splitsing Butgenbach-Troisvierges. het voormalige station van Waimes/Weismes, Een punt waar ook de stoomtreinen vroeger werden voorzien van water. Een oude watersilo staat er nog. Op een groot aantal plaatsen op de route staan borden met uitgebreide beschrijving van de route en de wat er in de omgeving te zien is of wat er heeft plaatsgevonden. Langs de route staan om de kilometer opvallende, blauwe borden met de kilometerafstanden. Dit is bedoeld om je locatie nader aan te geven, mocht je de hulp van 112 nodig hebben.

Na dit station Waimes was het afdalen tot aan Amel/Amblève bij Montenau, waarna de route geleidelijk aan omhoog ging tot een paar kilometer voor Sank Vith. Tot aan Steinebruck was het wederom erg gemakkelijk en alleen maar afdalen. Dit gedeelte van de route van Waimes tot Steinebruck vond ik toch wel erg mooi, door de prachtige uitzichten en het afwisselende landschap.

Bij Steinebruck was er een splitsing, waar we geneigd waren rechtdoor te fietsen. Dit pad gaat echter naar Trier of langs de Our waar we morgen langs gaan richting Losheim en de Kronenburgersee.

Na Steinebruck ging de route eerst een stukje langs de Our, waar we lans het vernielde viaduct van Hemmeres kwamen. Het gedeelte Vennbahn tot aan Burg Reuland is helaas nog niet geasfalteerd, maar ze zijn er wel druk aan het werk. Ook heb ik gelezen dat dit gedeelte in mei geasfalteerd zal. Vanaf Burg Reuland tot Weperhardt, ging de route omhoog, tot het hoogste punt van Luxemburg op 558,35m. Ondanks dat de Vennbahn niet sterk klimt/niet steil is, is de afdaling naar Troisvierges toch wel erg fijn.

De nacht hebben we doorgebracht op camping Troisvierges, een hele leuke camping met erg vriendelijk personeel.